รายงานการประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน
บทคัดย่อ
ชื่อเรื่อง รายงานการประเมินโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมนจังหวัดเพชรบูรณ์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2
ผู้ประเมิน นางสุพิชญา จันทร์แจ้ง
หน่วยงาน โรงเรียนบ้านโคกมน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2
ปีที่ประเมิน 2565
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเรื่องการประเมิน โครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมน มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสอดคล้องของบริบท (Context) ความเหมาะสมของปัจจัยเบื้องต้น (Input) กระบวนการ (Process) และ ผลผลิต (Product) ของโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมน ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 กลุ่มตัวอย่างของการวิจัย คือ ครูโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 22 คน คณะกรรมการโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 13 คน นักเรียนโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 162 คน และ ผู้ปกครองโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 162 คน ซึ่งมาจากการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ตัวแปรในการศึกษา ประกอบด้วย ผลการประเมินด้านบริบทของโครงการ ปัจจัยเบื้องต้นของโครงการ กระบวนการของโครงการ และผลผลิตของโครงการ ตามความคิดเห็นของครู คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้ปกครองนักเรียน และนักเรียน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติโดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐาน
ผลการประเมิน
ผลการประเมินโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2 ภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2565 ผ่านเกณฑ์การประเมินทุกด้าน สรุปได้ดังนี้
1. ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นครู (ร้อยละ 62.90) คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (ร้อยละ 37.10) นักเรียน และ ผู้ปกครอง (ร้อยละ 50.00) เพศชาย (ร้อยละ 56.80)
2. ผลการศึกษาความคิดเห็นต่อการดำเนินงานโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมนภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านผลผลิต (Product) มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ด้านปัจจัยเบื้องต้น (Input) ต่อมาคือ ด้านบริบท (Context) รองมาตามลำดับ ส่วนด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านกระบวนการ (Process)
3. ด้านบริบท (Context) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ความต้องการจำเป็นของโครงการ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ความเป็นไปได้ของโครงการ รองมาตามลำดับ ส่วนด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ วัตถุประสงค์ของโครงการ
4. ด้านปัจจัยเบื้องต้น (Input) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ความเพียงพอด้านทรัพยากรต่างๆ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ความพร้อมของบุคคลที่เกี่ยวข้อง รองมาตามลำดับ
5. ด้านกระบวนการ (Process) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า กิจกรรมการดำเนินงานตามโครงการ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ช่วงเวลาดำเนินงานตามโครงการ รองมาตามลำดับ
6. ด้านผลผลิต (Product) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นข้อด้าน พบว่า นักเรียนเคารพและรับฟังคำแนะนำของพ่อแม่ ญาติ และผู้ใหญ่ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ นักเรียนมีสุขภาพกาย สุขภาพจิตที่ดี สามารถเข้ากับสังคมและสิ่งแวดล้อมได้อย่างเหมาะสม ต่อมาคือ นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนผ่านเกณฑ์การประเมินตามหลักสูตรทุกวิชา รองมาตามลำดับ ส่วนข้อที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ นักเรียนสามารถหลีกเลี่ยงและป้องกันตนเองให้ห่างไกลจากสิ่งเสพติด
ชื่อเรื่อง รายงานการประเมินโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมนจังหวัดเพชรบูรณ์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2
ผู้ประเมิน นางสุพิชญา จันทร์แจ้ง
หน่วยงาน โรงเรียนบ้านโคกมน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2
ปีที่ประเมิน 2565
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเรื่องการประเมิน โครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมน มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสอดคล้องของบริบท (Context) ความเหมาะสมของปัจจัยเบื้องต้น (Input) กระบวนการ (Process) และ ผลผลิต (Product) ของโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมน ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 กลุ่มตัวอย่างของการวิจัย คือ ครูโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 22 คน คณะกรรมการโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 13 คน นักเรียนโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 162 คน และ ผู้ปกครองโรงเรียนบ้านโคกมน จำนวน 162 คน ซึ่งมาจากการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ตัวแปรในการศึกษา ประกอบด้วย ผลการประเมินด้านบริบทของโครงการ ปัจจัยเบื้องต้นของโครงการ กระบวนการของโครงการ และผลผลิตของโครงการ ตามความคิดเห็นของครู คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้ปกครองนักเรียน และนักเรียน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติโดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐาน
ผลการประเมิน
ผลการประเมินโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2 ภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2565 ผ่านเกณฑ์การประเมินทุกด้าน สรุปได้ดังนี้
1. ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นครู (ร้อยละ 62.90) คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (ร้อยละ 37.10) นักเรียน และ ผู้ปกครอง (ร้อยละ 50.00) เพศชาย (ร้อยละ 56.80)
2. ผลการศึกษาความคิดเห็นต่อการดำเนินงานโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านโคกมนภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านผลผลิต (Product) มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ด้านปัจจัยเบื้องต้น (Input) ต่อมาคือ ด้านบริบท (Context) รองมาตามลำดับ ส่วนด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านกระบวนการ (Process)
3. ด้านบริบท (Context) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ความต้องการจำเป็นของโครงการ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ความเป็นไปได้ของโครงการ รองมาตามลำดับ ส่วนด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ วัตถุประสงค์ของโครงการ
4. ด้านปัจจัยเบื้องต้น (Input) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ความเพียงพอด้านทรัพยากรต่างๆ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ความพร้อมของบุคคลที่เกี่ยวข้อง รองมาตามลำดับ
5. ด้านกระบวนการ (Process) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า กิจกรรมการดำเนินงานตามโครงการ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ช่วงเวลาดำเนินงานตามโครงการ รองมาตามลำดับ
6. ด้านผลผลิต (Product) โดยรวมมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นข้อด้าน พบว่า นักเรียนเคารพและรับฟังคำแนะนำของพ่อแม่ ญาติ และผู้ใหญ่ มีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ นักเรียนมีสุขภาพกาย สุขภาพจิตที่ดี สามารถเข้ากับสังคมและสิ่งแวดล้อมได้อย่างเหมาะสม ต่อมาคือ นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนผ่านเกณฑ์การประเมินตามหลักสูตรทุกวิชา รองมาตามลำดับ ส่วนข้อที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ นักเรียนสามารถหลีกเลี่ยงและป้องกันตนเองให้ห่างไกลจากสิ่งเสพติด