เผยแพร่ผลงานวิชาการ ของนางรุจนี พันธ์ศิริ
หัวข้องานวิจัย รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา
ผู้วิจัย นางรุจนี พันธ์ศิริ
หน่วยงานที่รับผิดชอบ โรงเรียนดงรักวิทยา
ปีการศึกษา 2564
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ โรงเรียนดงรักวิทยา 2) เพื่อสร้างและตรวจสอบคุณภาพรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา 3) เพื่อใช้รูปแบบและศึกษาสภาพปัญหาการใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา และ 4) เพื่อประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียน ดงรักวิทยา กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหาร ครู นักเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ แบบวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์ แบบทดสอบ และแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1. การสำรวจสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ โรงเรียนดงรักวิทยา จากการสนทนากลุ่มของผู้บริหาร หัวหน้ากลุ่มบริหารงานวิชาการ ครูและบุคลากรทางการศึกษา จำนวน 21 คน พบว่า การจัดการเรียนรู้ของครูส่วนใหญ่ยังเป็นลักษณะบรรยายเป็นหลัก ครูผู้สอนขาดเทคนิค และวิธีการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความสามารถในการคิด การแก้ปัญหา ทำให้ผู้เรียนขาดความกระตือรือร้นในการเรียนรู้ ส่งผลให้ผู้เรียนเกิดความเบื่อหน่ายในการเรียน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนลดลง ซึ่งผู้ร่วมสนทนาทุกคนมองว่า ครูควรได้รับการส่งเสริม และพัฒนาวิธีการจัดการเรียนรู้ โดยครูควรใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ มีกิจกรรมการจัดการเรียนรู้ที่กระตุ้นความสนใจของผู้เรียน ฝึกให้ผู้เรียนรู้จักคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์ และแก้ปัญหาได้ด้วยตนเอง
2. การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา โดยผู้ทรงคุณวุฒิ 7 ท่าน พบว่า
2.1 ความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎี ผลการตรวจสอบ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎีรายข้อ มีค่า 1.00 ทุกข้อ และค่าดัชนีความสอดคล้องความเป็นไปได้ มีค่าระหว่าง 0.80 – 1.00
2.2 ความสอดคล้องของรูปแบบ ผลการตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องรายข้อมีค่า 1.00 ทุกข้อ
2.3 ความเหมาะสมของรูปแบบ ผลการตรวจสอบ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้อง รายข้อมีค่าระหว่าง 0.80 – 1.00
2.4 ความเหมาะสมของคู่มือการใช้ ผลการตรวจสอบ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องรายข้อมีค่าระหว่าง 0.80 – 1.00
3. การทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา
3.1 ผลการทดสอบความรู้ความเข้าใจของผู้บริหารและครู เกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) ผู้เข้าประชุมสัมมนามีความรู้ความเข้าใจก่อนและหลังการประชุมสัมมนาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.5
3.2 ผลการประเมินความสามารถในการดำเนินงานตามรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) พบว่า ค่าเฉลี่ย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.60)
3.3 ประเมินความคิดเห็นของ ครู และนักเรียน ที่มีต่อรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) พบว่า ค่าเฉลี่ย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.60)
3.4 ความพึงพอใจที่มีต่อรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด ( = 4.60)
4. การประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) ค่าเฉลี่ยโดยภาพรวม พบว่า มาตรฐานรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.61)
ผู้วิจัย นางรุจนี พันธ์ศิริ
หน่วยงานที่รับผิดชอบ โรงเรียนดงรักวิทยา
ปีการศึกษา 2564
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ โรงเรียนดงรักวิทยา 2) เพื่อสร้างและตรวจสอบคุณภาพรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา 3) เพื่อใช้รูปแบบและศึกษาสภาพปัญหาการใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา และ 4) เพื่อประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียน ดงรักวิทยา กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหาร ครู นักเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ แบบวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์ แบบทดสอบ และแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1. การสำรวจสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ โรงเรียนดงรักวิทยา จากการสนทนากลุ่มของผู้บริหาร หัวหน้ากลุ่มบริหารงานวิชาการ ครูและบุคลากรทางการศึกษา จำนวน 21 คน พบว่า การจัดการเรียนรู้ของครูส่วนใหญ่ยังเป็นลักษณะบรรยายเป็นหลัก ครูผู้สอนขาดเทคนิค และวิธีการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความสามารถในการคิด การแก้ปัญหา ทำให้ผู้เรียนขาดความกระตือรือร้นในการเรียนรู้ ส่งผลให้ผู้เรียนเกิดความเบื่อหน่ายในการเรียน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนลดลง ซึ่งผู้ร่วมสนทนาทุกคนมองว่า ครูควรได้รับการส่งเสริม และพัฒนาวิธีการจัดการเรียนรู้ โดยครูควรใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ มีกิจกรรมการจัดการเรียนรู้ที่กระตุ้นความสนใจของผู้เรียน ฝึกให้ผู้เรียนรู้จักคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์ และแก้ปัญหาได้ด้วยตนเอง
2. การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา โดยผู้ทรงคุณวุฒิ 7 ท่าน พบว่า
2.1 ความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎี ผลการตรวจสอบ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎีรายข้อ มีค่า 1.00 ทุกข้อ และค่าดัชนีความสอดคล้องความเป็นไปได้ มีค่าระหว่าง 0.80 – 1.00
2.2 ความสอดคล้องของรูปแบบ ผลการตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องรายข้อมีค่า 1.00 ทุกข้อ
2.3 ความเหมาะสมของรูปแบบ ผลการตรวจสอบ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้อง รายข้อมีค่าระหว่าง 0.80 – 1.00
2.4 ความเหมาะสมของคู่มือการใช้ ผลการตรวจสอบ พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องรายข้อมีค่าระหว่าง 0.80 – 1.00
3. การทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) โรงเรียนดงรักวิทยา
3.1 ผลการทดสอบความรู้ความเข้าใจของผู้บริหารและครู เกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) ผู้เข้าประชุมสัมมนามีความรู้ความเข้าใจก่อนและหลังการประชุมสัมมนาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.5
3.2 ผลการประเมินความสามารถในการดำเนินงานตามรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) พบว่า ค่าเฉลี่ย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.60)
3.3 ประเมินความคิดเห็นของ ครู และนักเรียน ที่มีต่อรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) พบว่า ค่าเฉลี่ย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.60)
3.4 ความพึงพอใจที่มีต่อรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด ( = 4.60)
4. การประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning : PBL) ค่าเฉลี่ยโดยภาพรวม พบว่า มาตรฐานรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.61)