ผลของกิจกรรมกลุ่มที่มีต่อพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมของนักเรียน
ผลของกิจกรรมกลุ่มที่มีต่อพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม
ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนท่าจีนอุดมวิทยา
อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
สุจิรา ศรีสุวรรณ
บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งเชิงทดลองนี้ เป็นการศึกษาผลของกิจกรรมกลุ่มที่มีต่อพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนท่าจีนอุดมวิทยา อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมของนักเรียนกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการทดลอง 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมหลังการทดลอง ระหว่างนักเรียนกลุ่มทดลองและ นักเรียนกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่่ 5 โรงเรียนท่าจีนอุดมวิทยา ที่กำลังศึกษาในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 1 ห้องเรียน ห้องเรียนละ 31 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แผนการจัดกิจกรรมกลุ่ม จำนวน 15 ครั้ง ครั้งละ 60 นาที และแบบวัดพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม ที่มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .892 แบบแผนการทดลองเป็นแบบมีกลุ่มควบคุมและมีการประเมินก่อน-หลัง โดยนักเรียนกลุ่มทดลองได้เข้าร่วมแผนการจัดกิจกรรมกลุ่ม ส่วนนักเรียนกลุ่มควบคุมไม่ได้เข้าร่วมแผนการจัดกิจกรรมกลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1. หลังการทดลอง นักเรียนกลุ่มทดลอง มีคะแนนพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. หลังการทดลอง นักเรียนกลุ่มทดลองมีคะแนนพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมสูงกว่านักเรียน กลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนท่าจีนอุดมวิทยา
อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
สุจิรา ศรีสุวรรณ
บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งเชิงทดลองนี้ เป็นการศึกษาผลของกิจกรรมกลุ่มที่มีต่อพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนท่าจีนอุดมวิทยา อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมของนักเรียนกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการทดลอง 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมหลังการทดลอง ระหว่างนักเรียนกลุ่มทดลองและ นักเรียนกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่่ 5 โรงเรียนท่าจีนอุดมวิทยา ที่กำลังศึกษาในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 1 ห้องเรียน ห้องเรียนละ 31 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แผนการจัดกิจกรรมกลุ่ม จำนวน 15 ครั้ง ครั้งละ 60 นาที และแบบวัดพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม ที่มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .892 แบบแผนการทดลองเป็นแบบมีกลุ่มควบคุมและมีการประเมินก่อน-หลัง โดยนักเรียนกลุ่มทดลองได้เข้าร่วมแผนการจัดกิจกรรมกลุ่ม ส่วนนักเรียนกลุ่มควบคุมไม่ได้เข้าร่วมแผนการจัดกิจกรรมกลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1. หลังการทดลอง นักเรียนกลุ่มทดลอง มีคะแนนพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. หลังการทดลอง นักเรียนกลุ่มทดลองมีคะแนนพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมสูงกว่านักเรียน กลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01